Sint-Catharinakerk in Hořice na Šumavě

Het bestaan van de kerk in Hořice wordt aangetoond door een vermelding van de plaatselijke pastorie uit 1248. De oorspronkelijke kerk, waarschijnlijk laat-romaanse of vroeg-gotische stijl, werd tussen 1483 en 1510 vervangen door een nieuw gebouw. De bouw vond plaats in meerdere fasen: in de jaren 1480 werd het nieuwe koor gebouwd (het gewelf dateert van 1487) en aan het begin van de volgende eeuw werd een dubbele beuk toegevoegd, vermoedelijk met gewelven van Hans Gezinger, zoals in het nabijgelegen Chvalšiny. Van de oorspronkelijke kerk is waarschijnlijk de toren behouden gebleven, die iets buiten de as van de nieuwe westgevel stond.

In 1745 werd het koor in barokstijl uitgebreid. De kerk werd meermaals beschadigd door stadsbranden, vooral in 1791 en 1834. Aan het begin van de 20e eeuw (1900–01) werd het exterieur grondig gerestaureerd in neogotische stijl, waarbij de oorspronkelijke toren werd vervangen door een nieuwe op dezelfde plaats. Na 1945 raakte de kerk, net als het hele stadje, in verval. De restauratie vond plaats rond de eeuwwisseling.

Tot 1787 werd de kerk omringd door een kerkhof, waarvan de muur deels bewaard is gebleven. Ten westen daarvan bevindt zich de voormalige barokke pastorie.

De kerk is een belangrijk stedenbouwkundig element dat het karakter van het plein bepaalt en ook van verre zichtbaar is, waardoor het het karakteristieke panorama van de plaats vormt.