Miejska strefa zabytkowa Kaplice
Centrum stanowi rynek z renesansowym ratuszem, kamienną fontanną, kolumną dawnego pręgierza i domem z figuratywnymi sgrafitami.
Pierwsza wzmianka pisemna o Kaplicach pochodzi z 1257 roku. Miasto powstało na ważnym skrzyżowaniu handlowym, co wpłynęło na jego dalszy rozwój. W swojej bogatej historii Kaplice wielokrotnie zmieniały właścicieli. Należały do Bavorów ze Strakonic, panów z Pořešína, Rožmberków, Švamberków, a po bitwie pod Białą Górą – do rodziny Buquoy. Nic dziwnego, że na terenie miasta zachowały się liczne cenne budowle z różnych epok. Dzięki ich koncentracji, w 1990 roku historyczne centrum Kaplic zostało uznane za miejską strefę zabytkową.
Najstarsze zabytki Kaplic to dwa kościoły we wschodniej części rynku. Kościół św. Floriana jest jednonawowy z barokowym wyposażeniem; jego obecna forma pochodzi z początku XVI wieku. Wcześniej znajdowała się tu zapewne kaplica romańska. Kościół św. Piotra i Pawła jest wzmiankowany w 1383 roku. Ciekawostką jest to, że oba kościoły sąsiadują ze sobą – co w przypadku miasta wielkości Kaplic jest wyjątkowo rzadkie i budzi wiele spekulacji.
Na rynku, oprócz renesansowego ratusza, warto zwrócić uwagę na kamienną fontannę z 1646 roku z kolumną dawnego pręgierza, dom nr 215 z figuratywnymi sgrafitami oraz dom nr 206 z kamiennym portalem. Ten ostatni pierwotnie był browarem, potem służył jako teatr, a obecnie w jego piwnicach mieści się Galeria Krampus z ekspozycją demonicznych masek i kostiumów.
