Spacerowy szlak wokół Husinca

Husinec to miasteczko położone w dolinie rzeki Blanicy. Osadnictwo w tej okolicy związane było z płukaniem złota, a pozostałości tej działalności – zwały żwiru zwane „sejpy” – wciąż można spotkać wzdłuż całego biegu Blanicy. Pierwsza pisemna wzmianka o Husincu pochodzi z 1359 roku, gdy miejscowość otrzymała prawa miejskie. W 1455 roku Husinec należał do Rožmberków, później do Kolowratów i Eggenbergów, a od 1848 roku jest samodzielnym miasteczkiem. Najsłynniejszym mieszkańcem jest oczywiście Mistrz Jan Hus. Obecnie można zwiedzać jego dom rodzinny pod numerem 36, dostępny publicznie od 1873 roku. Nad wejściem znajduje się medalion autorstwa Bohuslava Schnircha. W domu mieści się także sala pamięci innego wybitnego mieszkańca – malarza Josefa Krejsy (1896–1941). Jego dzieła zobaczymy schodząc z domu Husa na Plac Prokopa. Po lewej stronie rzuca się w oczy dekoracja sgrafittowa tzw. domu Fidlerów (nr 42), gdzie Krejsa w latach 1937–1938 przedstawił postaci historyczne narodu czeskiego oraz herby południowoczeskich rodów szlacheckich w dekoracyjnych polach. Na domu swojej żony namalował św. Wacława, św. Jerzego i św. Marcina. Idąc dalej przez podłużny ryneczek, zobaczymy pomnik Jana Husa z 1958 roku, autorstwa Karla Lidickiego.

Kilka metrów dalej znajduje się kościół Podwyższenia Krzyża Świętego, którego fundamenty są gotyckie, choć obecny wygląd pochodzi z czasów po pożarze w 1802 roku. W Husincu znajduje się także cmentarny kościół św. Cyryla i Metodego, gdzie również znajdują się freski Josefa Krejsy. Na cmentarzu uwagę przyciąga grób słynnych braci Rysów – lotników, którzy tragicznie zginęli w przeddzień II wojny światowej. Na ich nagrobku umieszczono drewniane śmigło samolotu. Spoczywa tu również malarz Cyril Chramosta. Od cmentarza schodzimy z powrotem do kościoła, a następnie do rzeki Blanicy. Przy moście zbudowanym w 2002 roku stoi barokowa figura św. Jana Nepomucena z XVIII wieku. Za mostem skręcamy w prawo, idziemy parkiem wzdłuż Blanicy, przez nową kładkę i wokół wzgórza, na którym kiedyś stał zameczek. Prowadziły stąd podziemne korytarze do pierwszych zabudowań miasteczka. My idziemy tu za dnia, więc nie musimy się obawiać Białej Damy, która według legendy nocą czeka tu na wybawienie – ale wiemy, że nie doczeka się szybko, bo klątwa ma trwać do dziewiątego pokolenia. Wychodzimy na główną drogę, skręcamy w prawo i kończymy pętlę, wracając na Plac Prokopa.

Rowerem do zapory Husineckiej

Z miasta wyjeżdżamy w kierunku Vimperka, a na końcu Husinca skręcamy w lewo. Po około 3 km docieramy do zapory Husineckiej (budowa: 1934–1938). Rzeka Blanica często powodowała powodzie. Pomysł budowy zapory pojawił się już w 1910 roku – miała powstać powyżej Záblatí, lecz I wojna światowa pokrzyżowała plany. Budowę wielokrotnie odkładano, ostateczna decyzja zapadła dopiero po wielkiej powodzi w 1932 roku. Prace rozpoczęto w 1934 roku, a ukończono w 1938. Tama ma 31 metrów wysokości, a jej długość w koronie wynosi 215 metrów. Zalany obszar ma powierzchnię ok. 760 000 m² – w tym dawną strzelnicę – i zakończył tradycyjne spławianie drewna opałowego z lasów Szumawy aż do Vodňan.

Idąc żółtym szlakiem turystycznym wzdłuż Blanicy, docieramy do skałki Husowej, gdzie według legendy wypoczywał Jan Hus. Skałka rzekomo przypomina jego profil. Poniżej była niegdyś tama, w której często kąpały się dzieci. Przejeżdżamy przez park i wracamy do Husinca.

Dane podstawowe:
Punkt wyjścia: Husinec
Trasa: Pętla przez Husinec
Długość: 3 km / lub 5 km
Trudność: średnia
Dostęp: pieszo, rowerem
Punkty gastronomiczne: Husinec