Glasmuseum Lenora
Het dorp Lenora ligt in de vallei van de Warme Moldau in het Boheemse Woud, ongeveer 15 km ten zuiden van de stad Vimperk.
De glasfabriek van Lenora werd in 1834 opgericht door Jan Meyer. De nieuwe glasfabriek Eleonorenhain (Eleonora’s Bos) werd vernoemd naar Eleonora, de vrouw van de landgoedeigenaar Jan Adolf Schwarzenberg. Later werd de naam vereenvoudigd tot de huidige Tsjechische vorm. In de tweede helft van de 19e eeuw behoorde de fabriek tot de grootste en modernste glasfabrieken van Oostenrijk-Hongarije. Tot op de dag van vandaag zijn de oorspronkelijke arbeiderswoningen in de buurt van de fabriek bewaard gebleven, die een waardevol ensemble van volksarchitectuur vormen.
De glasfabriek werd beroemd, niet alleen vanwege het hoogkwalitatieve kristalglas, maar ook vanwege het karakteristieke groen gekleurde glas, bekend als Lenora Groen. In Lenora werkte de glasblazer Pavel Meyr, die een gouden medaille ontving van keizer Frans II voor het herontdekken van het productieproces van robijnglas. De belangrijkste producten waren een speciaal soort Engels glas, gewone drinkglazen en vensterglas. In de glasfabriek van Lenora was ook een schilderwerkplaats, waar vanaf 1869 de beroemde schilder Jan Zachariáš Quast werkte. Voor zijn aankomst in het Boheemse Woud had Quast zes moderne glas-in-loodramen gemaakt voor de Sint-Vituskathedraal in Praag.
Het glas uit Lenora won talrijke medailles op vele Europese tentoonstellingen. Op de wereldtentoonstelling in Parijs in 1867 ontving het glas van de toenmalige eigenaar Vilém Kralik de hoogste onderscheiding. Het was ook succesvol op de wereldtentoonstelling in Wenen in 1873. De glasfabriek overleefde de eeuwwisseling en de Eerste Wereldoorlog, en in het interbellum exporteerde het tot 90% van zijn productie naar de Verenigde Staten, India, Engeland en België.
Na de Tweede Wereldoorlog richtte de glasfabriek zich op de productie van geblazen glas en introduceerde het een nieuw type kunstglas genaamd Lenoár. In 1968 werd de glasfabriek van Lenora gemoderniseerd en produceerde het producten van loodkristal en rijk geslepen helder glas. Het einde van deze beroemde glasfabriek kwam met de mislukte privatisering in 1995. Sindsdien zijn de eigenaren veranderd, en van de ooit wereldberoemde glasfabriek blijven alleen ruïnes over.
Voorbeelden van het beroemde Lenora-glas zijn te bewonderen in het plaatselijke Glasmuseum, gevestigd in het gebouw van het gemeentekantoor. Naast het museumbezoek kunnen bezoekers ook een kleine glasfabriek of een glasbewerkingswerkplaats bezoeken.
Hoe er te komen
Het museum is gevestigd in het gebouw van het gemeentekantoor van Lenora.
