Kamień Księżycowy

Słowo „menhir” pochodzi z języka celtyckiego i oznacza „wzniesiony kamień”. Menhiry należały do tzw. budowli megalitycznych, które powstawały pod koniec epoki prehistorycznej na całym świecie, szczególnie w Europie Zachodniej, Afryce Północnej i zachodnim rejonie Morza Śródziemnego. Ich funkcja była związana z kultem i praktycznymi potrzebami lokalnych społeczności. Kształt Kamienia Księżycowego jest nietypowy w porównaniu z większością menhirów, chociaż podobne występują także w Czechach. Ukształtowanie terenu wokół sugeruje, że mogły tu mieć miejsce wykopaliska, jednak brak jakichkolwiek udokumentowanych wyników badań archeologicznych.

Podczas badania psychotronicznego w 1994 roku wykryto promieniowanie energii typowe dla części menhirów, które współcześnie określa się mianem aktylitów, czyli „promieniujących kamieni”. Energia kamienia rozchodzi się we wszystkich kierunkach w określonym zasięgu. Jego prehistoryczne, prawdopodobnie przedceltyckie pochodzenie jest zgodne z obecnością innych aktylitów i licznymi pochówkami w okolicy, zwłaszcza na północnym i północno-zachodnim zboczu Javorníka, a także w pobliżu samego Kamienia Księżycowego. Nazwa kamienia pochodzi od sztucznie zaznaczonego półksiężyca po jego zachodniej stronie. Tego typu znaki powierzchniowe, mniej lub bardziej wyraźne, często występują na aktylitach i nazywane są „okiem menhira”. Te punkty promieniują znacznie silniej niż pozostała powierzchnia. Poszczególne strony kamienia różnią się również pod tym względem. Strona z „okiem” emituje najwięcej energii, natomiast węższa strona południowa ma tendencję do pochłaniania siły osoby przebywającej w jej pobliżu, co odczuwane jest jako nieprzyjemne i wywołuje wrażenie negatywnej polaryzacji.

Nie zaleca się więc stania po tej stronie bez potrzeby. Z aktylitu wychodzi kilka linii energetycznych. Są to linie proste przenoszące energię pomiędzy miejscami lub kamieniami, znane w Anglii jako „linie ley”. Promieniście rozchodzą się one z Kamienia Księżycowego m.in. w kierunku Kůstrý, kalwarii w Česticach, aktylitu w pobliżu Peckova, miejsca, gdzie znajduje się współczesna rotunda w Javorníku oraz w kierunku szczytu koło Žihobców, na którego zboczu latem 1994 roku pojawiły się jedne z pierwszych piktogramów w zbożu na Szumawie. Wokół kamienia znajduje się krąg negatywnej energii o promieniu około 20 metrów, który mógł pełnić funkcję ochronną lub wyznaczać granice obszaru kultowego. Kamień oferuje odwiedzającym możliwość wzmocnienia własnej energii ciała, najlepiej po zachodniej stronie z „okiem”. Można także przetestować swoje zdolności psychotroniczne lub wrażliwość na oddziaływanie jego energii.

Kontakt:

Kamień Księżycowy
Javorník, 384 73 Vacov
Tel.: +420 388 433 843
E-mail: info@javornik.cz
Strona internetowa: www.javornik.cz