Volary – Houten Hart van Europa

De lokale bevolking werd als eigenaardig van karakter beschouwd, wantrouwend tegenover nieuwe invloeden en terughoudend om buiten hun gebied te trouwen, maar historisch gezien waren ze zeer standvastig. Na de oorlog werden alle oorspronkelijke inwoners verdreven en kwam er een gemengde groep nieuwe mensen, op wie deze beschrijving niet langer van toepassing is. Tegenwoordig is Volary het grootste spoorwegknooppunt van de Šumava, waar strategisch treinen uit alle richtingen samenkomen en waarvandaan men in alle richtingen kan reizen.

De stad ligt in het beschermde landschapsgebied van de Šumava en grenst aan het Nationaal Park Šumava. De huidige stedelijke bebouwing bevindt zich in een vallei van de Warme Moldau, ten noorden van de rivier, langs de Volarský-beek. Tussen de panelenflats staan oude houten Alpenchalets, en dit contrast wordt nog versterkt door het feit dat hier sinds het begin van de 14e eeuw de beroemde Gouden Route liep, die Passau met Prachatice verbond. Het was juist de handel die de ontwikkeling van deze nederzetting in het Boheemse Woud stimuleerde en het sociale leven bepaalde. De Hussietenoorlogen en de daaropvolgende jaren, waarin huurlingengroepen door het land trokken en handelaren overvielen (een van deze groepen was gevestigd in kasteel Hus, 6 km van Volary), onderbraken de bloei van de handel op de Gouden Route.

In de straten Česká, Václava Raise, Soumarská en Nádražní kunnen bezoekers houten huizen in Alpenstijl bewonderen, gebouwd door herders uit Stiermarken en Tirol. In de gebouwen, met deels stenen begane gronden, bevonden zich zowel woon- als agrarische ruimtes onder één dak. Sinds 1995 worden deze bouwwerken beschermd als onderdeel van een dorpsmonumentenzone.

In 1863 werd de stad zwaar getroffen door een brand. De brand brak 's avonds uit in een van de stallen en greep binnen korte tijd om zich heen, waardoor de helft van de stad in vlammen opging. Het vuur vernietigde 59 huizen, de kerk en de school. Volgens documenten uit die tijd was de gloed van de brand zelfs 's nachts zichtbaar in het Oostenrijkse Linz. De dag na de brand werd het resterende deel van de stad en het verbrande gebied bovendien getroffen door een zware storm en een overstroming. De vernietiging van de halve stad leidde echter tot een snelle wederopbouw en verdere ontwikkeling. De nieuw gebouwde huizen waren niet langer volledig van hout, maar bestonden vaker uit steen en baksteen.

Volgens de traditionele opvatting is de naam van de stad van Duitse oorsprong en afgeleid van de omliggende bossen. Anderen geloven dat de naam afkomstig is van "Volaři", wat veehoeders betekent. Een andere theorie verbindt de naam met Andreas Waller, een raadsheer uit Prachatice die naar verluidt dit gebied koloniseerde. Het stadswapen toont vier sparren in het midden, waarvan de twee middelste hoger zijn. Dit symbool duidt erop dat Volary altijd het recht had om vrij vee te weiden en bomen te kappen in de bossen. Het wapen werd op 30 april 1871 door keizer Frans Jozef I toegekend, die de stad tegelijkertijd stadsrechten verleende.

Een bezoek aan het Volary Museum, gevestigd in een van de historische houten huizen, is zeker de moeite waard. Naast permanente tentoonstellingen zoals "Dodenmars", "Oude Volary in Foto’s", "Gouden Route" en "Fragmenten uit de Geschiedenis", is er ook een nieuwe expositie te zien: "Kruisweg".