Kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła
Pierwotny kościółek pod wezwaniem Świętych Apostołów Piotra i Pawła został zbudowany w stylu romańskim pomiędzy drugą połową XI wieku a końcem następnego stulecia.
Ze względu na niewystarczającą pojemność budynku, w XIII wieku wzniesiono nowy, wczesnogotycki kościół. Kolejne większe przebudowy świątyni w Hosínie miały miejsce w epoce baroku – wówczas między innymi naprzeciwko prezbiterium powstała empora dla muzyki kościelnej.
Wysoka frekwencja wiernych, nie tylko z samej parafii hosínskiej, ale także z okolicznych miejscowości, podczas uroczystości religijnych pod koniec XIX wieku, doprowadziła do rozważań o budowie nowej, dużej i reprezentacyjnej świątyni. W lutym 1899 roku przystąpiono do realizacji tego zamysłu. Zbarokizowany kościół gotycki został wówczas zburzony, a na jego miejscu szybko zaczęto wznosić potężny obiekt w stylu neoromańskim. Nie rozebrano jednak pierwotnego romańskiego kościółka (sakrystii), który budowniczowie ponownie włączyli do nowej budowli – jako kaplicę boczną po stronie wschodniej. Nowy kościół został ukończony i poświęcony już we wrześniu 1900 roku.
Neoromański kościół, zbudowany z żółtych cegieł szamotowych i kamienia, jest zorientowany na południe. Ma rzut poziomy w kształcie równoramiennego krzyża z trzema apsydami w części zakończeniowej. Zachodnia fasada kościoła składa się z otwartego przedsionka, ozdobionego herbami dawnych panów hosínskich. Wieża kościelna ma rzut kwadratu i wznosi się na wysokość 36 metrów z narożnika skrzyżowania naw; dwie małe wieżyczki zdobią północną fasadę kościoła. Ołtarz główny z baldachimem, wykonany z marmuru i piaskowca, wieńczą figury świętych, którym poświęcona jest świątynia – apostołów Piotra i Pawła. Na przełomie XIX i XX wieku, podczas prac związanych z włączeniem pierwotnego romańskiego kościółka do nowej przestrzeni świątynnej, odkryto wspomniane wcześniej cenne gotyckie malowidła ścienne.
