Park Narodowy Szumawa
Park narodowy jako naturalna „wyspa” i przeciwwaga dla intensywnie użytkowanych krajobrazów ukazuje człowiekowi piękno i siłę natury. Park Narodowy Szumawa jest największym z czterech parków narodowych w Republice Czeskiej – jego powierzchnia wynosi 68 064 ha. Ochrona obszarowa Szumawy rozpoczęła się w 1963 roku od ustanowienia Obszaru Chronionego Krajobrazu Szumawa, a w 1991 roku uzyskał on status parku narodowego. Jako jeden z największych zwartych kompleksów leśnych w Europie Środkowej, nazywany jest Zielonym Sercem Europy.
Warunki geologiczne, glebowe i geomorfologiczne stanowią podstawę dla rozwoju roślinności oraz dla funkcjonowania wód gruntowych i powierzchniowych. Oprócz górskich świerczyn i lasów pierwotnych, do najcenniejszych elementów należą torfowiska, bagna i jeziora cyrkowe. Szumawa należy do najstarszych pasm górskich Europy Środkowej. Wznosi się z wysokości około 700 m n.p.m., a jej najwyższe szczyty, przekraczające 1400 m, znajdują się tylko po stronie bawarskiej. Najwyższym szczytem po stronie czeskiej jest Plechý (1378 m n.p.m.). Rdzeniem pasma górskiego są Równiny Szumawskie – rozległy płaskowyż na wysokości około 1000 m n.p.m., z którego na północny zachód rozciąga się Grzbiet Železnorudský, a na południowy wschód graniczny grzbiet Trojmezenské oraz wewnętrzne grzbiety Boubínský i Želnavský, oddzielone szerokim Rowem Wełtawskim (Vltavická brázda).
