Oud kasteel van Libějovice

De oudste vermelding van Libějovice dateert uit 1264, toen het dorp toebehoorde aan Tomáš van Libějovice. In 1389 wordt Dobeš van Libějovice genoemd. Rond het midden van de 14e eeuw vestigde de familie Malovec zich in Libějovice en wordt hen de bouw van het gotische fort toegeschreven. In 1559 kocht Vilém van Rožmberk het landgoed en liet het ombouwen tot een renaissanceslot met vier vleugels. Later kwam Libějovice in handen van graaf Jan Zrinský en na zijn dood in 1612 aan Jan Jiří van Švamberk. Na de Slag op de Witte Berg schonk koning Ferdinand II in 1623 het geconfisqueerde landgoed aan generaal graaf Karel Bonaventura Buquoy. In 1651 kocht gravin Marie Magdaléna Buquoy het nabijgelegen landgoed Čichtice. In 1801 kwam het kasteel in handen van de familie Schwarzenberg, maar onder hun bewind vonden geen belangrijke wijzigingen plaats. In 1775 was een deel van de slotgracht nog intact. Volgens een beschrijving uit 1800 bevond zich op de begane grond een school (nog aanwezig in 1861) en op de verdieping het landgoedkantoor met ambtenarenwoningen. In 1805 werden stabilisatiewerken toegestaan om verzakking van de muren te voorkomen. Verdere kleinere aanpassingen vonden plaats in 1831 (voor bewoning) en in 1875 (muurverankeringen met ijzeren klemmen).

Het oude kasteel van Libějovice is een vierzijdig, twee verdiepingen hoog gebouw met een binnenplaats, restanten van een verdedigingsgracht en een wal. De noordgevel en de noordoostelijke hoekerkertoren zijn voorzien van golvende renaissancistische gevels. De toegang tot het kasteel verloopt via een gotische poort en een gleuf voor een ophaalbrug in een vooruitspringende noordelijke toren. De doorgang en veel kamers in het complexe grondplan hebben gotische en renaissancistische arcadegangen behouden. Hier en daar zijn ook gotische portalen bewaard gebleven.

De authentieke sfeer van het kasteel trok af en toe het beroemde literaire trio uit Vodňany aan: Julius Zayer, František Herites en Otakar Mokrý.