Ratusz w Taborze
Ratusz w Taborze to jeden z najważniejszych przykładów późnogotyckiej architektury miejskiej w Czechach.
Znajduje się tu gotycka sala z konnym posągiem Jana Žižki. Na wieży ratusza znajduje się zegar astronomiczny z jedną wskazówką godzinową.
Był to najważniejszy budynek publiczny w Taborze – odbywały się tu obrady rady miejskiej, sprawy sądowe i kluczowe wydarzenia życia publicznego. Ratusz symbolizował prestiż i pozycję miasta w królestwie.
Budowa rozpoczęła się prawdopodobnie na początku XVI wieku po wyburzeniu trzech domów na zachodniej pierzei rynku. Czteroskrzydłowa budowla otaczała dziedziniec i otwierała się na plac dużą salą z ostrołukowymi portalami. Ta „sala pałacowa” to najcenniejsze wnętrze historyczne w Taborze. Wagę sklepienia podpierają ściany i dwa wieloboczne filary. Na jednym ze zworników są głowy Jana Žižki i Prokopa Holý’ego.
Architekt Wendel Roskopf, prawdopodobnie z Lužnice, jest uznawany za twórcę ratusza. Jego nazwisko i znak kamieniarski z datą 1515–1516 znajdują się na kamiennym herbie miasta. Budowę ukończono ok. 1521. W XVII wieku budynek uszkodzony w wojnach przebudowano w stylu barokowym według projektu Antonia de Alfieri. W 1878 r. architekt Josef Niklas przywrócił gotycki charakter. Dzisiejszy wygląd zawdzięcza w dużej mierze tej historyzującej przebudowie.
W przyziemiu znajduje się wejście do podziemi. Dziś ratusz służy jako muzeum husyckie i miejsce wydarzeń kulturalnych. W przyległych salach wystawiane są dzieła sztuki związane z Táborem i tematyką husycką, w tym galeria Františka Bílka (1872–1941) z pobliskiego Chýnova.
W ratuszu mieści się Muzeum Husyckie i wejście do katakumb.
