Z Prachatic na Libín

Historyczne centrum Prachatic należy do najlepiej zachowanych renesansowych miejscowości w Czechach. W obrębie murów miejskich, z najsłynniejszą basztą Helvít, zachowało się niezliczone mnóstwo zabytków. Dlatego też w 1981 roku zostało ogłoszone Miejską Strefą Zabytkową.

Najbardziej romantyczne wejście do tego historycznego centrum prowadzi przez Dolną Bramę, zwaną także Pisecką, gdzie w murze widoczne są ślady ostrzału artyleryjskiego – częściowo zamurowane kule armatnie. Po wejściu do środka po lewej stronie zobaczymy tzw. Dom Haydla nr 29 z renesansowymi sgraffitami. Tuż za nim stoi dominanta miasta – kościół św. Jakuba z XIV wieku, w którego zakrystii podczas wojen husyckich spalono 75 niemieckich obywateli. W uliczce za kościołem, na domu nr 31, można zobaczyć najpiękniejsze sgraffito w Prachaticach – obraz Ostatniej Wieczerzy z 1563 roku. Na Wielkim Rynku (Velké náměstí) znajdują się kolejne domy ozdobione sgraffitami – Dom Rumpála nr 41, Dom Sittra nr 13 (mieści się tu muzeum regionalne), Dom Bozkovský'ego nr 45. W górnej części rynku stoi Stary Ratusz z lat 1570–71, zdobiony przez malarza Březnickiego. Nowy Ratusz pochodzi z 1903 roku. Na środku rynku znajduje się fontanna z XVI wieku z rzeźbą Sprawiedliwości.

Z centrum Prachatic ruszamy czerwonym szlakiem turystycznym do dawnych miejskich łazienek św. Małgorzaty, które działały w latach 1783–1935. Leczenie odbywało się zimną wodą metodą Priessnitza lub Kneippa, głównie przy chorobach układu nerwowego lub ruchowego. Kilka budynków uzdrowiskowych zachowało się do dziś.

Dalej podążamy czerwonym szlakiem, a w miejscu, gdzie skręca on ostro w prawo, my idziemy prosto wzdłuż odnowionych stacji drogi krzyżowej aż do kaplicy św. Filipa Neri. Kaplica z 1803 roku zastąpiła pierwotną drewnianą. Do kaplicy i uzdrawiającego źródła pielgrzymowano z Prachatic dwa razy do roku. Następnie schodzimy w dół, po chwili lekko pod górę i po około kilometrze łączymy się z żółtym szlakiem turystycznym. Kontynuujemy nim aż do skrzyżowania U Sedélka, gdzie skręcamy w prawo na niebieski szlak prowadzący na szczyt Libín (1096 m n.p.m.). Stoi tam wieża widokowa o wysokości 27 metrów, zbudowana przez MTK w 1883 roku z okazji wizyty księcia koronnego Rudolfa w Prachaticach 16 lipca 1871 roku. Nazwano ją „Wieżą księcia koronnego Rudolfa”. Obecnie jest otwarta przez cały rok, z wyjątkiem poniedziałków, a z platformy widokowej rozciąga się panorama nie tylko na Prachatice, ale też na znaczną część Szumawy, Góry Novohradzkie, Las Blanský z górą Kleť oraz pasmo Brdy. Przy dobrej pogodzie, zwłaszcza jesienią, można dostrzec nawet Alpy.

Po nasyceniu się widokami zielonych lasów Szumawy schodzimy znanym nam już niebieskim szlakiem do miejscowości Libínské Sedlo. Dawniej nazywano ją Fefry, a pierwsza wzmianka o niej pochodzi z 1351 roku. Przebiegał tędy słynny Złoty Szlak. We wsi zachował się późnogotycki kościół św. Anny z XVI wieku, przebudowany w stylu barokowym w 1732 roku. Znajdują się tu domy z dachami półszczytowymi, pod wpływem architektury regionu Blata. Z Libínskiego Sedla wracamy do Prachatic żółtym szlakiem turystycznym. Po drodze można zauważyć terenowe pozostałości wspomnianego już Złotego Szlaku, którym transportowano sól z bawarskiego Pasawy do Prachatic.

Informacje podstawowe:

Punkt wyjścia: Prachatice
Trasa: Prachatice–Libín–Libínské Sedlo–Prachatice
Długość: 14 km
Trudność: wyższa
Dostępność: pieszo
Możliwość posilenia się: Prachatice, Libín