Klasztor Karmelitów i Kościół Matki Bożej Szkaplerznej
Klasztor w Kostelní Vydří
Budynek klasztoru został wzniesiony w połowie XVIII wieku przy kościele pielgrzymkowym Matki Bożej Szkaplerznej w Kostelní Vydří, aby pielgrzymi mieli codzienny dostęp do kapłanów. Niekorzystne warunki społeczne (oświecenie i panowanie Józefa II) uniemożliwiły jednak wówczas przybycie zakonników. Prawdopodobnie mieli to być bosi karmelici.
Posługę duszpasterską w sanktuarium maryjnym powierzono wspólnocie zakonnej dopiero w 1908 roku. Patron kościoła, baron Bedřich Dalberg z Dačic, zaprosił karmelitów z Austrii, aby objęli duchową opiekę nad kościołem i parafią. Początkowo działała tu wspólnota braci narodowości niemieckiej. Od 1921 r. do wybuchu II wojny światowej posługiwał tu tylko jeden lub co najwyżej dwóch czeskich karmelitów, ponieważ wówczas nie było ich więcej. Po wojnie warunki wydawały się sprzyjające, lecz przejęcie władzy przez komunistów zniweczyło te nadzieje.
Po rozproszeniu wspólnoty trzech kapłanów w 1950 roku, tylko jeden – o. Melichar Karásek – mógł pozostać w Kostelní Vydří. Zmarł w 1985 roku. Później przybywali tu karmelici – ostatni z pierwotnej trójki, o. Metoděj Minařík, oraz ci, którzy zostali potajemnie przyjęci do zakonu – już tylko jako pielgrzymi.
Po przemianach społecznych w 1989 roku, biskup brneński przekazał w lipcu 1990 roku opiekę nad sanktuarium, parafią i klasztorem karmelitom – nowej wspólnocie braci pod przewodnictwem przeora o. Cyrila Vojtěcha Kodeta. Obecnie wspólnotę pod kierownictwem przeora o. Václava Broža tworzą jeszcze czterej bracia: o. Gorazd Pavel Cetkovský, o. Norbert J. Žuška, o. Serafim J. Smejkal oraz br. Pavel Slováček. W skład kompleksu wchodzi również księgarnia Wydawnictwa Karmelitańskiego.
Kościół Matki Bożej Szkaplerznej
Tutejsze dobra zostały nabyte w 1694 roku przez G. J. Butza z Rolsbergu. Już wtedy opowiadano, że wokół przydrożnej kapliczki na wzgórzu nad wioską pojawiały się niezwykłe światła. Za radą kapłana i zakonnika Zakonu Bosych Karmelitów, F. K. Slawaty, baron Butz zbudował w tym miejscu kaplicę i umieścił w niej obraz Matki Bożej Szkaplerznej.
Dalszy rozwój miejsca pielgrzymkowego wspierał syn barona, Matěj Jindřich Butz, który po niespełna trzydziestu latach przebudował kaplicę. Jego synowie wspierali rozwój pielgrzymek i prace budowlane, dlatego stopniowo powstał budynek klasztoru, nawa kościoła, krużganki i mur z trzema bramami. Sam kościół został wybudowany w latach 1787–1789.
Z okazji dwusetnej rocznicy powstania miejsca pielgrzymkowego bracia – wspomniani już synowie Josef Ignác i Jan Matěj – zlecili ozdobienie całego wnętrza kościoła malowidłami o tematyce maryjnej i karmelitańskiej. W kościele znajdują się ławki i konfesjonały, a ze starszego wyposażenia zachowały się chrzcielnica, ambona i dwa boczne ołtarze – Krzyża Świętego i św. Jana Nepomucena. Po reformie liturgicznej Soboru Watykańskiego II dodano ambonę i ołtarz zwrócony do wiernych.
